پیامنی (سوارکاسیت) معروفیتهامحمدپیامنی. محمد هی بران .محمدایرشت .محمد قرو سوار دلاوری ازایل بزرگ با جولوند طایفه پیامنی

محمدپیامنی معروف به محمد هی برو(یعنی کسی که مدام میتازد) که درجنگهای سختی علیه مان اشغالگرانگلیسی وعلیه کشف حجاب رضاخانی تا آخرین لحظات عمربابرکتش ازگرده اسبش پایین نیامدوحتی دردوران تبعیددرمرزهای روسیه بارهاشکستهایی رابرقوای مومرزبانان روسی تحمیل میکردکه دریک نبردکه گویا رضاخان ازدورنظاره گرنبردمحمدپیامنی است جنازه ۱۳سربازروسی راهمراه بامهماتشان بارقاطرنموده ونزدرضاخان می فرستدرضاخان که تا ان روزهنوزهویت واقعی محمد پیامنی برایش مسجل نشده بود دست وپای خودراگم کرده ودستورمی دهدمحمدرابه اردوگاه موردبازدیدش ببرند محمدبه محض شنیدن خبردستوررضاخان به دیگریاران تبعیدی اش که بیشترازایل بیرانوندبازگیربالاگریوه وچگنی بودندمی گویدملاقات باحضرت اجل برای همه بزرگان لروکردبجزمرگ نتیجه ای نداشته همچنان که شیخه ومردان عزیزالله خان ومهرعلی خان وبزرگان بختیاری راکشت چنانچه به ماهیت من پی ببردسرنوشتی کمترازبرادرزنم عزیزالله خان منصورنخواهم داشت (رضاخان باقسم دروغ وفرستادن آدمهای معتبروارسال قرآن بزرگان زیادی رادردام خودگرفتارکردوبه شهادت رساندویا با اجیرکردن مزدورتحت عنوان خدمت کارباعث مرگ آنهابازهرشد)

به هرحال آماده انتقام گیری وحمله به اردوگاه باشیداماازدشمن اصلی روسهاهم غافل نشوید سعی میکنم با انکارهویتم ازدام رضاخان خلاص شوم تا تقابلی رخ ندهدچون اگرشاه دراردوگاه مرزی کشته شودروسها بلافاصله واردخاک وطنمان میشوندوممکن است به همدستی باروسها متهم شویم وخودوخانواده هایمان لگدمال شویم

اصرارازرضاخان وانکارازمحمدساعتی طول میکشدکه ناگهان خبرحمله قشون روس دریکی ازپاسکاههای مرزی به اردوگاه میرسدفرماندهان اردوگاه که ازشجاعتهای محمددرنبردباروسها باخبرندوخطراشغال اردوگاه راجدی می بینندشاه را ازاردوگاه خارج کرده وبه چندین کیلومتری دورازمرزهدایت می کنند محمدبه همراه فرمانده اردوگاه پرچم به دست اعلان دفاع ونبردباروسهارابه همه یگانها وحتی تبعیدی های مرزی میرساننددراین نبردهای نامنظم محمدویاران تبعیدی اش موفق به فراری دادن روسها وتصرف یکی ازپاسگاهها ودست یابی به اسلحه مهمات وتدارکات آنهاواسارت چندسربازوفرمانده روسی می شوند.

محمدپیامنی این بارازمهلکه ودام کینه رضاشاه جان سالم به درمیبردکه پس ازچندماه تبعیدمجددرضاخان وی رابه تهران فرا می خواندکه بازغم ازدست دادن یکی ازیاران اردوگاه تبعیدیان رافرامیگیرد همه منتظر کشته شدن محمدپیامنی لرستانی هستندمحمدی گه درکشاکش نبردهای خونین بامان انگلیسی ومزدوران کینه توزرضاخان مانندگیگوی ارمنی و.هستندامابرخلاف انتظاراین باررضاخان برای تخلیه اطلاعاتی سردارسرافرازبه وی صدارت موقت یکی ازبلدیه های طهران رامی دهد که ظاهرایکی ازشعرای وقت(محمدتقی بهارملقب به ملک الشعرای بهار) اشاراتی به روش ومنش این بزرگمردداردکه متاسفانه تاکنون به این اشعارواشارات دست پیدانکرده ایم محمدپس ازچندماه خلع شدن وشلوغی های  آخرحکومت رضاخان به دیارلرستان برمیگردددر آینده ای نزدیک به رشادتهای این بزرگ مرد اشاراتی خواهیم داشت   (ادامه زندگی سوارکاسیت در آینده ای نزدیک به قلم محمدکریم بازگیر)چگونگی نبردهای محمدبخان وانگلیسی هادرلرستان خصوصادشت سیلاخور وکره گاه شرقی خرم آباد 

تپه سفره یکی ازمحل های درگیری شدیدمحمدپیامنی به همراه برادرزنش که یکی ازشجاعان ایل بیرانوندبنام عزیزاله خان معروف به (عیزاله خومنصور )که اژسران ایل ومخالفین درجه یک حضوراشغالگران انگلیسی ورضاشاه بوده درروستای سالی بزرگ که این تپه درضلع غربی آن قرارداردویک رشته قنات ازدامنه تپه سفره آب زلالی راخارج می کند نیروهای دولتی که برای سرکوب مردم برروی آن تپه توپخانه نصب کرده بودند۲۲نفربودندکه ازدوطرف موردتاخت وتازمحمدهی برو وعزیزاله خان منصورقرارمیگیرندشلیک پی درپی توپهادقایقی باعث رم کردن اسبهای این دودلیرمرد بیران وباجول  میگردنداماچون دلاوران داستان ماافرادی ازجان گذشته وشکست ناپذیربودندمجددحمله را آغازمیکنندتوپهاهمچنان به سمت سیاه چادرها وکپرهای مردم عشایرومحلی ها که در آنزمان فقط دراطراف آن تپه دوتیره ازایلات بزرگ منطقه زندگی میکنند تیره 

کربلائی احمدخان بازگیرسیاه که بزرگشان کربلایی علیمرادبازگیر  وازتیره الله که بزرگشان کربلایی بارانی ازطایفه شورابی ایل دریدهستندزندگی میکردندبه گواهی بزرگان چنان نبردسختی بین دوسوارکاسیت وقوای دولتی درمیگیردکه گردوخاک آن ازدوردستهادیده می شودپس ازچندساعت دوسوارکاسیت به نزدیکترین نقطه توپها میرسندواین نزدیکی وبلندی تپه سفره سالی بزرگ باعث نا کار آمدی توپهامیگرددوقوای دولتی ناچاربه دودسته ۱۱نفری تقسیم وبه نبردباسلاحهای انفرادی می پردازنددلاوران وسواران کاسیت محمد پیامنی وعزیزالله خان منصور باترفندی عقب نشینی زیرکانه ای رابه اجرا میگذارندوقوای دولتی به تعقیب آنهاازتپه سفره سالی بزرگ پایین می آیندپایین آمدن همان وکشته واسیرشدن همان .مادربزرگم که دخترعموی محمدپیامنی است وشاهدلحظه های سخت پسرعمویش وسرداربیران عزیزالله خان است به همراه چندنفرازوابستگان به مداوای مجروحین سطحی می پردازندوبه استقبال  پسرعموکه چنداسیردولتی همراه دارد می رودکه ناگهان عزیزاله خان بدون گرفتن هیچ اسیری به سمت اسرا می تازدوآنهاراازدم تیغ وتیر میگذراندو مثل معروف لکی بجای مانده از عزیزاله خان رابلندبلندبه محمدپیامنی می گوید(کلوپوسی نیری دوسی) یعنی آدم دولتی دوستی ندارد

آری خانواده های مستقردرمحل به همراه دوسوارکاسیت توپهایی که خواب عشایرراه ازآنهاگرفته بود را اژتپه سفره برای همیشه تاریخ پایین کشیدندوقلاسوره قلعه سرخه که ۴بزج دیدبانی داشت را هم بعدا باخاک یکسان کردند امروز درشهریورسال ۱۳۹۹بنده درکنارچاه آب کشاورزی برجای همان قلعه نظامی روبروی تپه سفره سالی بزرگ برای شماعزیزان به رشته تحریر درآوردم

اماجالب اینجاست بدانیدکدخداعلی رحم شورابی فرزندکربلایی بارانی در این محل با علاقه ای که به محمدپیامنی پیدامی کندوچون سوارکاروتیراندازی ماهروازمخالفین دولت بوده به محمد دست دوستی می دهدوتازمان تبعیددوماه دوشادوش محمدبا قوای دولتی وانگلیسی ها میجنگدکه مصادف می شودباشهادت عزیزالله خان منصوربه دست رضاخان سفاک وجلادکه درآن هنگام دولت قصدبه اسارت بردن زن وخانواده های عزیزالله خان سرداروسوارکاسیت راداردکه محمدپیامنی وکدخداعلی رحم شورابی ودیگرهمرزمانشان آنهارانجات می دهند

نبردسنگین ایلات وعشایردردشت سیلاخورباانگلیسی های اشغالگر ونبرددیدنی محمدهی برو(محمدپیامنی)

درسالهای حضوراشغالگران انگلیسی هرایل وتباری تعدادی ازدلاوران خودرابه منطقه سیلاخوراعزام می کندکه هرکدام دربخشی روستایی تپه ای ویابلندی های اطراف مستقرمی شوندکه ظاهرا یک تپه ای بانام بالاگریوه که نگارنده اطلاعات دقیقی ازمحل تپه بالاگریوه درسیلاخورندارم لرزبانها(بازبان لری مینجایی)مستقرمی شوندکه بخاطرمستقرشدن در تپه بالاگریوه به ایلات بالاگریوه معروف می شوندکه شامل ایلات زیادی ازاندیمشک تادرودمیشوندودرنزدیکی آنهاایل بزرگ بختیاری درحال نبردبا انگلیسی ها هستندارتش مجهزانگلیس ومتفقین که به انواع سلاح وتوپخانه مجهزبودندعرصه رابربرادربزرگ لربختیاری تنگ می کنند ودراین هنگام محمدهی برو پیامنی تصمیم میگیرداشغالگران انگلیسی رامتوجه عقبه خودکندتاازفشاربرایل بختیاری کاسته شود

محمدپیامنی به تنهایی ازپشت سربرپیاده نظام واسب سواران دشمن با شمشیرآخته هجوم می آوردوبه روایت بزرگان تعداد۱۷نفرازآنهارابه درک واصل می کندکه همین حرکت شجاعانه بخشی ازنیروهای دشمن را متوجه هجوم سواران کاسیت می کندوبارسنپردازند

م به دلاوران بختیاری راکاسته ومجددبختیاریهابردشمن مسلط میشوند که یکی ازشعرای وقت شعرمعروف . دی بوه هو کو دواره/هرلری وا کپنک ری صدسواره ، رامی سراید که بقیه ایلات موقعی که متوجه می شوند ایل برادربزرگ بختیاری شکست نخورده با توان بیشتربه نبردبا اشغالگران می پردازند

جالب اینجاست رضاخان در این نبردهای آخرعمرش متحدآلمان می شودوروایت شده زمانی که ایلات لرستان ۱۱ تانک دشمن را باترفندی به عمق کانالی که سر آن راپوشیده اندمی فرستندوچون بخشی ازارتش ایران درحال درگیری با آن واحدهاست بادیدن صحنه زیبای شکست دشمن توسط ایلات وبرافراشتن پرچم سفیدازسوی انگلیسی هابه نشانه تسلیم متاسفانه یک خائن به نام محمودایروانی که مادرانگلیسی دارد و فرمانده وقت واحدهای ارتش قهرمان ایران درمنطقه است آنسوی کانال پرچم تسلیم ارتش ایران رابالامی بردوباعث گستاخی دشمن می شودوآن واحدازارتش راباتجهیزات تسلیم انگلیسی هامیکندوبه آنها اجازه عبورورهاشدن ازدست دلاورمردان لرستانی میگردد

که گویا ماجرا به رضاخان گزارش می شودورضاخان پس ازفراخوانی محمودایروانی با کلت موزرآلمانی اش سینه ایروانی رامی شکافدوباخودرو یا ارابه ای که دارد ازروی جنازه وی رد میشودوبقیه ماجرا که به اشغال ایرا وتقسیم شدن بین متفقین وتبعیدرضاشاه به جزیره موریس انگلیس که پس ازدوسال قلدرترین شاه ایران باوضع بدی می میردومقدمه ای برای حضورحکومت فاسدمحمدرضاشاه وحضورنامیمون یانکی های امریکایی درایران می گردد

ازهمه عزیزان تقاضامندیم جهت شادی روح شهدای مبارزه با اشغالگران وکشف حجاب رضاخانی که به دست آن جلادبه شهادت رسیده اندویاتبعیدشد فتحه با صلوات فراموش نشود

 خادم شما محمدکریم بازگیر با تشکر